Par furtuna anch i brutt dì i finiss. Inquò l’è stà
un ad quii, e anch al miè telefon l’ha decis a farmal capir. ‘Na volta al jera
sol al miè arloi cal vleva farmàras, andar avanti o indrè, ma inquò anch al
telefon al’ghaveva voia ad faram capir cal gh’è anca lù.
A mal son truvà smurzà, e mi an’aveva fat gnient. L’ha
decis tut daparlù. Al s’è smurzà e l’ha decis ad zcurdaras data e ora. Acsì ho
duvù impizar la television, guardar al televideo e vedar l’ora precisa, e dop
ho rimiss prima l’ora: 18.02, e po la data: 17 12 2017.
E sta data an lam’poss brisa scurdar, angh’è nient da
far.
Un an fa ti at jè andava via, par sempar.
L’è pasà un an, un an c’aln’vleva brisa finir.
Scusam sa tal digh in frares, al so che mi e ti aven
sempar zcors in italian, tit’ieri nata in pruvincia ad Piacenza e dop t’avevi zirà
in divers post, fin a farmarat in pruvincia ad Modna. Mi invenzi a sono nat a
Frara e da lì a nam son mai spustà sin a quand ho fat al militar e dop ho
scuminzià a laurar.
Va ben, l’è andada acsì. Ti tam manchi. L’è n’an ch’at
manchi e at jè ancora chi, con mi, e lasa che jaltar i diga quel chi vol. Lasa chi
diga.
Inquò ho capì che un telefon dil volt l’è più
intelizent ad zerta zent. At salut, Viz. Vien ogni tant a truvaram, par piaser.
Silvano C.©
(La
riproduzione è riservata ma non c'è nessun problema se si cita la fonte,
grazie)
Nessun commento:
Posta un commento
I commenti offensivi o spam saranno cancellati. Grazie della comprensione.